ARĞAZ

sif. məh. Nə kök, nə arıq.
Bu dərviş ucaboylu, arğaz, uzunsaçlı və saqqallıydı. A.Divanbəyoğlu.
Bu danışığa qulaq asan hündürboylu arğaz kişi [Alo ilə Qəmərin] söhbətinə qarışdı. S.Rəhimov.

ARĞALI
ARĞIN

Значение слова в других словарях