OBYEKTİVİZM

сущ. объективизм:
1. соответствие объективной действительности, отсутствие предвзятости в суждении о чём-л. , беспристрастность
2. нейтральный подход к событиям, явлениям общественной жизни, для которого характерно воздержание от критических оценок
OBYEKTİVCƏSİNƏ
OBYEKTİVLƏŞDİRMƏ
OBASTAN VİKİ
Obyektivizm
Obyektivizm — 1940-cı illərdən etibarən ABŞ səhiyyə çevrələrində inkişafa başlamış bir yol. İlk olaraq psixiatr Alan Blumenthal tərəfindən, romançı Ayn Randın kitablarından alınan ilhamla alınıb. Bu yol təməldən, adamın özündən üstün bacarıqlar və zəka qazanmasına və beləliklə mövcud əskikliklərindən doğan olumsuzluqların ortaya qoyduğu ruhi gərginlikdən xilas olmasına dayanır. Kişi bu üsul istiqamətində, həyatındakı mənfilikləri, davamlı fərdi təlqinlərlə başqa insanların zəka və qabiliyyət qüsurlarına yüklər və bu yolla özünə inamını davamlı olaraq təzə tutar. Bu yol indiki vaxtda əvvəlki qədər rəğbət görməsə də işlədilməyə davam edir. Obyektivlik — qərəzsizlik, bir şeyin qiymətləndirilməsində elmi dəqiqlik və vicdanlılıq. == Ədəbiyyat == R. Əliquliyev, S. Şükürlü, S. Kazımova. Elmi fəaliyyətdə istifadə olunan əsas terminlər. Baki, İnformasiya Texnologiyaları, 2009, 201 s.

Digər lüğətlərdə

зафикси́ровать непрису́тственный прогова́ривать селекцио́нный филогени́я дискообра́зный картофеле... кида́ть камень в чей-л. огород поло́к присуши́ть пряди́льные железы снотолко́вник ти́хий хва́ткий хо́хлиться antihandling fuze discommend disconsolate encompass maki octamerous pinking shears unproductive безлесье иноверец