YABANÇI

прил.
1. чуждый. Hər şey ona yabançı görünürdü всё казалось ему чуждым, yabançı məfkürə (ideologiya) чуждая идеология, yabançı ünsürlər чуждые элементы, yabançı təsir чуждое влияние; yabançı olmaq kimə, nəyə быть чуждым кому, чему
2. чужеродный, инородный
3. посторонний, нездешний. Yabançı adamlar посторонние люди, yabançı gözlərdən uzaq подальше от посторонних глаз
4. устар. чужеземный, иноземный. Yabançı işqalçılara qarşı mübarizə aparmaq бороться с иноземными захватчиками; yabançı deyil kimə nə не чуждо кому что
YABAN
YABANÇILIQ

Digər lüğətlərdə

болва́шка засбо́ить зы́биться раскупа́ться яйцо́м деся́тник лома́ка обезнадёживать обкле́иваться поскобли́ть фи́лькин фотофо́н господи шухома Afro-Americanism ball-jasper conductometry countercultural guard-detail inattentive paigle stuck in unstudied аскорбиновый шарлатанский