Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • TIRNOY

    (Qazax) köçhaköç. – Dağda ırahatca oturmuşdux, qar yağanda tırnoy başdadı

    Tam oxu »
  • TIRPAN GƏLMƏK

    (Zəngibasar) talamaq, qarət eləmək

    Tam oxu »
  • TIRYEL

    (Qazax) taxıl təmizləyən maşın

    Tam oxu »
  • TIS

    I (Ordubad) tənbəl II (Zəngibasar) kin. – Ə:, qo:muyun tısını saxlıyırsan mənnən, deyəsən

    Tam oxu »
  • TISAĞAN

    (Kürdəmir, Şuşa) küsəyən, tez-tez küsən. – Bizim bu İbiş kişi yaman tısağandı (Şuşa)

    Tam oxu »
  • TISDIXMA

    (Çənbərək) kök. – Pəri tısdıxma Söyünnən də bərk kökəlif

    Tam oxu »
  • TISĞA

    (Karvansaray) qarın. – Tısğaηı a:na tut

    Tam oxu »
  • TISI

    (Qarakilsə) küsü ◊ Tısı bağlamax (Şuşa) – küsmək. – Biznən tısı bağlıyıf dədəη, görəndə üzün oyana tutur

    Tam oxu »
  • TISIX

    I (Zəngilan) kök, yekəqarın. – Kazım yaman tısıx kişidi II (Tovuz) qısaboy, gödək

    Tam oxu »
  • TISQA

    (Gədəbəy) gödək, qısaboy. – Bizdə o cür adama tısqa adam deyrix’

    Tam oxu »
  • TISQAX

    (Zəngibasar) qorxaq. – Nə tısqax gədə:mişsən sən?

    Tam oxu »
  • TISMAX

    (Ağdam, Əli Bayramlı, Şuşa, Zəngilan) küsmək. – Üş gündü tısıf mənnən, danışmırıx (Ağdam); – Tısırsaη dünənnən tıs (Zəngilan); – Uşağı elə pis öyrətmi

    Tam oxu »
  • TISMAR

    (Tovuz) qısaboy, gödək

    Tam oxu »
  • TISMIX

    (Bərdə, Zərdab) qısaboy, gödək. – Tısmıx adam çoxdu, axdarsaη kətdə bir beş-altısı olar (Bərdə); – Bizim qonşuluxda bir tısmıx kişi var, çox məzəli sö

    Tam oxu »
  • TISMIXMA

    (Oğuz) dopdolu, ağızbaağız. – Çuvalı otnan tısmıxma doldurub

    Tam oxu »
  • TISMIRIX

    (Cəlilabad, Culfa, Çənbərək, Füzuli, Goranboy, Xanlar, Naxçıvan, Zərdab) qısaboy, gödək. – Tısmırıx de:irix’ gödəx’ adama bizim kətdə (Xanlar); – Tısm

    Tam oxu »
  • TIŞĞƏRMƏĞ

    (Lerik) cücərmək

    Tam oxu »
  • TIVILCA

    (Gədəbəy) ağac budaqlarından düzəldilən iri süpürgə. – Tıvılcıyı yəti süpirginən xırmanı

    Tam oxu »
  • TİBİLİTMƏ

    (Ağdam) uşaq oyunu adı

    Tam oxu »
  • TİC

    (Salyan) dik. – Öyin üssi tic olsa dammaz

    Tam oxu »
  • TİCO

    (Salyan) qızmar. – Günorta:n tico: unda da bağda işdi:llər

    Tam oxu »
  • TİCVAN

    (Salyan) ortası dik, qabarıq daş

    Tam oxu »
  • TİFCƏX’

    (Gəncə) parça, qəlib. – Bazardan bir tifcəx’ savın aldım

    Tam oxu »
  • TİX’DİR

    (Qazax, Şəki) bax tikdir. – Danalar o tix’dirdə otdollar (Qazax)

    Tam oxu »
  • TİX’MƏ

    (Cəbrayıl) məc. ağır. – Bı uşax illəf tix’mədi, güjüm çatmır

    Tam oxu »
  • TİK

    (Çənbərək) davakar. – Həsən çox tik adamdı

    Tam oxu »
  • TİKAN

    (Lənkəran) tıx, balığın xırda sümükləri. – Bala, moğa:t ol, balığı yiyəndə tikanı boğazında qalar a!

    Tam oxu »
  • TİKDİR

    (Zaqatala) dik yer

    Tam oxu »
  • TİKƏ

    (Salyan) divan, danlaq. – Mənə tutulan tikə sənə tutulsa, başu: qoymağa yer axtara:san ◊ Tikə tutmağ – divan tutmaq

    Tam oxu »
  • TİKƏLƏMƏX’

    (Zəngilan) yemək. – Gə gedəx’ birəz çörəx’ tikəliyəx’

    Tam oxu »
  • TİKƏLMƏK

    (Kürdəmir) yönəlmək, istiqamət almaq. – Vahid öyə tikəldi

    Tam oxu »
  • TİKƏNƏX’LƏMƏX’

    (İmişli) tikənək xəstəliyinə tutulmaq. – Əvrəş qoç tikənəx’lef, gör no:luf ona

    Tam oxu »
  • TİKGAN

    (Qax) höcət, tərs

    Tam oxu »
  • TİKLƏNDİRMƏK

    (Gəncə) göndərmək, yollamaq. – Gündə bir uşağı niyə üsdümə tikləndirirsən?

    Tam oxu »
  • TİKLİK

    (Balakən) araba oxunu qollarla birləşdirən hissə

    Tam oxu »
  • TİKSİNMAX

    (Qaz, Şəki) iyrənmək

    Tam oxu »
  • TİQƏ

    (Ordubad) arakəsmə. – Tiqə evi aradan kəsir ◊ Tiqə eləməx’ (Ordubad) – aradan kəsmək. – Mən evi tiqə elədim

    Tam oxu »
  • TİL

    I (Hamamlı, Xanlar, Kəlbəcər, Tovuz) 1. uc, zirvə 2. hündür (tərəf). – Dərə:n o tərəfi döş oloy, bu tərəfi til oloy

    Tam oxu »
  • TİLAN

    (Lənkəran, Salyan) 1. sürtülmüş, sürtülüb hamarlanmış, cilalanmış (Lənkəran). – Tilan çarx kimi nə axıb gedirsən 2

    Tam oxu »
  • TİLANBAR

    (Bakı, Salyan, Şamaxı) 1. çoxlu, xeyli 2. dolu. – Heyetdə qar tilanbardu (Bakı); – Hindi pambuğ tilanbardı (Salyan); – Tikanda vərmeşil u ğada var ki,

    Tam oxu »
  • TİLƏ

    I (Quba) qisas, acıq. – Bu tiləyi mən səndə quymaram II (Zəngilan) pambıq bitkisində olan xəstəlik adı ◊ Tilə düşməx’ (Zəngilan) – tilə xəstəliyinə tu

    Tam oxu »
  • TİLƏBORAN

    tiləboran eləmək: (Şamaxı) bərk döymək, əzişdirmək. – Sən lap Vəlini tiləboran elədin

    Tam oxu »
  • TİLƏKEŞNİŞ

    (Lənkəran) süpürgə hazırlamaq üçün işlənən yabanı bitki

    Tam oxu »
  • TİLƏMVAR

    (Cəlilabad) bax tilanbar. – Baxduğ gördüg bi dənə isdansiya var, pirəduxdı tiləmvardu bırda

    Tam oxu »
  • TİLƏNMİŞ

    I (Lənkəran) sırtıq, abırsız, həyasız, utanmaz. – Həsən lap çox tilənmiş adamdı, ona qoşulma II (Lənkəran) 1

    Tam oxu »
  • TİLƏT

    I (Biləsuvar, Kürdəmir, Salyan, Şamaxı) tiyə; bıçaq, dəhrə və s. kəsən hissəsi. – Dəhrənin tiləti qırılıp (Kürdəmir); – Bı tilətnən əyaqqabının palçığ

    Tam oxu »
  • TİLF

    (Zəngilan) bax tilif

    Tam oxu »
  • TİLFƏ

    (Ucar) ağacın gövdəsində əmələ gələn göbələk

    Tam oxu »
  • TİLİF

    (Cəlilabad, Sabirabad) çayın puçalı. – Çayniyi yaxala, tilifi at (Cəlilabad)

    Tam oxu »
  • TİLİFLƏNMƏK

    (Kürdəmir) tel-tel olmaq. – Ət çox bişdiyinnən tiliflənmişdi

    Tam oxu »