is. [xüs. is.-dən] XVI əsrdə reformasiya nəticəsində Almaniyada Martin Lüter tərəfindən əsası qoyulmuş xristian məzhəbi (protestantizmin bir növü, baş
is. [ər.] klas. İltifat, mərhəmət: mehribanlıq, yumşaqlıq; xoş, alicənab münasibət. Vaqif haqdan dilər lütfü kərəmlər; Belə yerdə duran, vallah, vərəm
zərf [ər.] kit. “Lütf edin”, “zəhmət olmasa”, “zəhmət çəkin”, “xahiş edirəm” mənasında nəzakətlə müraciət ifadə edir
is. [ər. lütf və fars. …kar] Mərhəmətli, xeyirxah; adamlara iltifat göstərən, yaxşılıq edən. Lütfkar adam
is. Lütfkar olma, iltifat etmə, mərhəmət göstərmə; xeyirxahlıq, iltifatlılıq. Lütfkarlıq göstərib, … ayrıca otaq verən mehmanxana sahibəsi Nərgizin gö
“Lütləmək”dən f.is
f. Tamamilə soyundurmaq, lüt etmək
“Lütlənmək”dən f.is
1. qayıd. Paltarını soyunub lüt olmaq. 2. bax lütləşmək. Ağaclar getdikcə lütlənirdi
“Lütləşmək”dən f.is
f. 1. Yarpaqları tökülmək, çılpaqlaşmaq (ağaclar haqqında). Payız fəsli ağaclar lütləşir. – Mirzə Valeh bu pəncərədən payız xəzanının gəldiyini, yaşıl
is. 1. Çılpaqlıq. 2. məc. Bitkisizlik; yaşıllıqdan, bitkidən məhrumluq. Yamacların lütlüyü. 3. məc. Yoxsulluq, kasıblıq
is. Lazım olma, işə yarama, lazımlıq. // Ehtiyac, hacət. □ Lüzum görmək – lazım bilmək, vacib hesab etmək
[ər.] bax lazımlıq
bax lazımsız. [Gənc:] Bu gün heç kəs yediyi və geydiyi şeylərdən başqa artıq, lüzumsuz şeyləri toplamır
bax lazımsızlıq
[ital. la] Musiqi qammasının altıncı səsi, habelə bu səsi göstərən not
[holl.] Bir şeyin içərisinə girmək (düşüb-çıxmaq) üçün adətən qapağı olan dəlik və bu dəliyi örtən qapağın özü (məs
Azərbaycan əlifbasının on doqquzuncu hərfi. bax em
is. [ər.] köhn. Hər cür vergi və mükəlləfiyyətdən azad olan kəndli
is. [ər.] Əhali arasında savad, bilik, mədəniyyət yaymaq üçün mütəşəkkil surətdə həyata keçirilən tədbirlər sistemi
is. 1. Xalq arasında maarifi, mədəniyyəti, bilikləri yayan, xalqı savadlaşdıran. 2. tar. XVII-XVIII əsrlərdə Qərbi Avropada və XVIII-XIX əsrlərdə Rusi
is. 1. Maarifi yayma, maarif tərəfdarı olma; maarifpərvərlik. “Bahadır və Sona” kimi lirik bir əsərdə də ədib öz maarifçilik fikirlərini davam etdirir
“Maarifləndirilmək” dən f.is
məch. Təlim və təhsil nəticəsində elm, bilik verilmək; mədəniləşdirilmək, savadlandırılmaq
“Maarifləndirmək”dən f.is
f. Maarif, elm, bilik, mədəniyyət vermək; savadlaşdırmaq. Xalqı maarifləndirmək
“Maariflənmək”dən f.is
qayıd. Elmli olmaq, bilik qazanmaq, mədəniləşmək, savadlanmaq
[ər. maarif və fars. …pərəst] bax maarifçi 1-ci mənada
bax maarifçilik 1-ci mənada
[ər. maarif və fars. …pərvər] bax maarifçi 1-ci mənada. Söz yox, maarifpərvərlərimizdən çoxları tapıla bilər ki, bəzi qəzetləri əvvəlinci nömrəsindən
bax maarifçilik 1-ci mənada. Heyf, səd heyf ki, ittifaqı pozan və ittihadın bünövrəsinə rəxnə yetirən əvvəlcə o kəslər oldu ki, maarifpərvərlik ismini
is. [ər.] Əmək, iş əvəzində alınan pul, haqq; aylıq, donluq, məvacib. Maaş almaq. Maaş cədvəli. – [Mirzə Səfərin] iyirmi beş manat da maaşı vardı
sif. 1. Maaş alan, maaşla olan; donluqlu, məvacibli. Maaşlı iş. 2. məc. Maaşı çox olan, yaxşı maaş verilən, əmək haqqı böyük olan
is. [ər.] köhn. Bir məbləğin, bir hesabın qalığı, qalan hissəsi. [Əhməd:] Axtar, gör bir üç manat tapa bilərsənmi? Mabaqisi sonra da çata bilər
is. [ər.] köhn. Ara, aralıq; orta, ortalıq. …Məişət ilə məktəbin mabeynində əsla ittifaq və saziş yoxdur
is. [ər.] köhn. Ard, dal, davam. Bir gecəlik söhbətin min gecə mabədi var. (Ata. sözü). [Mehdi bəy:] Cümə axşamı bugünkü kefin mabədi bizdədir
is. [ər.] köhn. Yarımay, hilal
is. Kotan dəstəsi. …Qara kəlim qarğıyar; Kotan macı tutana. (Bayatı)
is. [ər.] İmkan, fürsət, vaxt. Macalı olmamaq. Macal tapmaq. – Gərək elə eləyək ki, [Koroğlu] macal tapa bilməsin
sif. Macalı olmayan, başı qarışıq, vaxtı, imkanı olmayan. Macalsız adam
is. Macalı olmama, vaxtı olmama
Macarıstanın əsas əhalisini təşkil edən və dil cəhətdən fin-uqor qrupuna daxil olan xalq və bu xalqa mənsub adam
sif. və zərf Macar dilində. Macarca dərslik. Macarca danışmaq
is. [ər.] 1. Başa gələn həyəcanlı hadisə; qəziyyə, sərgüzəşt. Onun başına böyük macəralar gəlmişdir. – Nabat zənn edirdi ki, Şəkərəli bir şey bilmir v
sif. və is. Macəra (2-ci mənada) sevən, macəra axtaran, macəra düzəldən adam; avantüraçı. [Fəxrəddin:] Mənə Bağdada yola düşdüyüm zaman Bağdadın cadug
is. Macəra sevmə, macəraya meyil; avantüraçılıq
is. dan. Öpüş, öpmə. [Təlxək əcinnə:] …Barı heç olmasa o şirin dodaqlarından mənə bir maç ver. Ə.Haqverdiyev