BACARMAQ

f. Əlindən gəlmək, görə bilmək, bir işi görməyə qabiliyyəti, iqtidarı olmaq, öhdəsindən gələ bilmək, müvəffəq olmaq. İş görməyi bacarmırsan. Şahmat oynamağı bacarmıram.
– Şəxs gərək elə bir iş tutsun ki, onu bacarıb yerinə yetirməyə qabiliyyəti olsun. C.Məmmədquluzadə.
[Qüdrət:] Gəmi vermirlər? Almaq lazımdır.
Almağı bacarmaq lazımdır. M.Hüseyn.

Этимология

  • BACARMAQ Əsli başa varmaq kimi olub: “işi sona çatdırmaq qabiliyyəti” kimi açıq­la­­nıb. Sonra bacarmaq şəklinə düşüb (danışıqda başarmaq forması indi də işləd
BACARMA
BACARMAMAZLIQ

Значение слова в других словарях