balabibi
сущ. нугъ. 1. гъвечӀи эме (гъвечӀи эмедиз лугьудай тӀвар); 2. сусариз лугьудай лакӀаб.
сущ. диал. форма уважительного обращения к младшей невестке
is. məh. 1. Kiçik bibiyə verilən ad. 2. Gəlinlərə verilən ləqəb; gəlinciyəz