BAYILMAQ
гл. вич-вичелай фин, рикӀ хъуьтуьл хьун, бейгьуш хьун; чӀур хьун.
f. to faint; to swoon; to fall* down in a faint; istidən ~ to faint from the heat
Полностью »BAYILMAQ Beyrək zarıdı, Banıçiçək səsə gəldi, Beyrəyi qanına qəltan görüb bayıldı (Anar); BİHUŞ OLMAQ Huşa getmiş uşaq xəyal içrə; Kəsrəti-qüssədən ol
Полностью »глаг. терять, потерять сознание, лишиться чувств, упасть в обморок, впасть в беспамятство
Полностью »f. Özündən getmək, qəşş etmək, ürəyi keçmək. Bayılmaq dərəcəsinə gəlmək. – [Balaş:] Sağdır, sağdır, ürəyi döyünür, ancaq bayılmışdır
Полностью »