BİBAK sif. [ fars. ] Qorxusuz, qorxmaz, heç bir şeydən ehtiyat etməyən. Nisbətim vermə Məcnunə; Bir aşiqi-bibakəm mən. Q.Zakir. Gün batmışdı, Hacı qayət xişmnak; Qayalardan aşıb gedirdi bibak. A.Səhhət.
