biməqam
f. və ə. 1) yersiz, yeri-yurdu olmayan; 2) vaxtsız, münasibətsiz
sif. déplacé, -e, mal à propos, incongru, -e
sif. [fars. bi… və ər. məqam] Yersiz, münasibətsiz. Ayırdı məndən o məhruyi biməqam fələk. S.Ə.Şirvani