BİNADAN

Əzəldən, lap əvvəldən, ibtidaidən. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

Məni binadan bəslədi,

Dağlar qoynunda, qoynunda,

Tülək tərlanlar səslədi

Dağlar qoynunda, qoynunda.

                          (“Eyvazın Çənlibelə gətirilməyi”)

BİNA ƏRƏB
BİNAR

Значение слова в других словарях