BİQEYRƏT

BİQEYRƏT – NAMUSLU Sən bacının yerinə mənimi [ərə] verirsən, ay biqeyrət?! (B.Talıblı); Namuslu qadın həyasından qışqırmırdı ki, səsini qonşuları və oğlu eşidər (S.S.Axundov).

BİKEF
BİQƏM

Значение слова в других словарях