f. və ə. ruhsuz, cansız, ölü.
biruh
прил. слабый, безжизненный
sif. [fars. bi… və ər. ruh] Ruhsuz, cansız, ölü. Gül kimi cisimlər, hamı biruh. M.Ə.Sabir. Hamı müqəvva kimi biruhü can; Çanta dalında dolaşır dərbədə