bisəbəb bax səbəbsiz 1
bisəbəb
f. və ə. səbəbi məlum olmayan, səbəbsiz
s. bax səbəbsiz I
прил. беспричинный. Bisəbəb gülüş беспричинный смех
zərf [fars. bi… və ər. səbəb] Səbəbsiz. Qeyrə eylər bisəbəb min iltifat ol nuşləb. Füzuli. Aləm bilir bivasitə, bisəbəb; Müşküldür arizə divandan mədə