BİTİŞMƏ

1
сущ. от глаг. bitişmək
1. соединение
2. приращение
3. срастание, сращение. Bitişmə prosesi процесс сращения, frazeoloji bitişmə лингв. фразеологическое срашение
4. спайка. Bağırsaqların bitişməsi спайка кишок
2
сущ. от глаг. bitişmək
BİTİŞİKSÜTUNCUQLAR
BİTİŞMƏK

Значение слова в других словарях