BOYUNDURUQ

Ulağın (öküz, kəl...) boynuna geydirilən alətdir. Boyundurmaq sözlərindən əmələ gəlib. Aşağıdakı hissələrdən ibarət olur: boğazaltı, iç samı, daş (kənar) samı, kağan. Boyunduruq arabanın qolu ilə kağanqılınc vasitəsilə birləşdirilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

BOYUNA YOX
BOZ

Значение слова в других словарях