BÖHTANÇI

is. Böhtan söyləyən, böhtanla məşğul olan, başqasının üstünə böhtan atan, şər atan adam; iftiraçı. Böhtançını məsuliyyətə cəlb etdilər.
[Hakimi-şər:] Mən demədimmi ki, bu zəifə mənim nəzərimə böhtançı gəlir? M.F.Axundzadə.

// Sif. mənasında. Böhtançı adam.
– Səlim yüz cür böhtançı materiallarla Dilaranı məktəbdən və partiyadan qovdurdu. M.İbrahimov.

Синонимы

  • BÖHTANÇI BÖHTANÇI [İvanov:] Bir də belə şeylər yazsanız, böhtançı kimi məsuliyyətə alınacaqsınız! (M.İbrahimov); İFTİRAÇI O gözəl olduğu qədər də macəraçı və i
  • BÖHTANÇI iftiraçı — şərçi
BÖHTAN
BÖHTANÇILIQ

Значение слова в других словарях

аэродина́мика загло́хлый отликова́ть порази́тельность похва́ливание спидве́йный тяжелове́сный черноря́сная взаимоотноше́ния дикобра́з изнури́тельный косола́по раззуде́ться теоретизи́рование бук cabaret show circling intolerableness poor mouth refueller revelation rhombic staple-house tow car беднеть