BƏDNİYYƏT

sif. [ fars. bəd və ər. niyyət] Niyyəti, qəsdi, fikri, arzusu pis olan.
Gözəlin bəzisi bədniyyət olur; Qədrbilməz olur, bihürmət olur. Q.Zakir.
[Teymur ağa:] Mənim atamın mərhəmətləri ona haram olsun ki, mənim haqqımda bu tövr bədniyyət olubdur. M.F.Axundzadə.
Kimisi də beləsini danlayırdı ki, bədniyyət olma, ay qız, haqq yolunda gedənə güllə batmaz!… Mir Cəlal.

Синонимы

  • BƏDNİYYƏT bədxah
BƏDNƏZƏR
BƏDÖV

Значение слова в других словарях