CIĞCIĞA¹
сущ. этногр. 1. свас яз физвай рушарин кьилел вегьидай къизилди хьиз цӀарцӀар гудай безегдин затӀ; // сусарин кьилелай алахдай цӀарцӀар гудай безегар; 2. чӀакьракь, жакьракь, чӀакьракь хьтин шах (мес. цӀийи ччарчин пул).
1 I сущ. этногр. блёстки: 1. маленькие блестящие пластинки, чешуйки, нашиваемые для украшения одежды, головных уборов и пр
Полностью »I (Bakı) cığ <dəniz otu>. – Cığcığa dərməkçün anam cığcığalığa gedmişdi II (Culfa, Gəncə, Şərur) bəzək şeyləri
Полностью »is. etnoq. 1. Gəlin gedən qızların başına salınan qızıl parıltılı bəzək şeyi. Gəlinin və yengələrin duvaqları aşağı salındı, üzlərinə duvağın üstündən
Полностью »