dibcik
сущ. тфенгдин къундахдин хурал эцигдай гьяркьуь пай, кӀан.
сущ. 1. донышко, донце 2. поддонник
(Lənkəran) qazanaltı. – Dibciyi qoy qazanın altinə
is. Tüfəng qundağının döşə dirənən enli hissəsi. Tüfəngin dibciyi. – Dibcik qısdı məməsinə, körpə ayaqlı Çin qadınları