DİBSİZ

sif.
1. Dibi olmayan. Dibsiz çəllək. – Dibsiz kisə – boş anbar. ( Ata. sözü ).
2. məc. Dibi çox uzaqda olan, dibi görünməyən, çox dərin.
…Sel dibsiz bir uçuruma doğru axıb gedir. M.İbrahimov.

3. məc. Sonsuz, sonu olmayan, ucsuz-bucaqsız. Dibsiz göy.
– Çamırlı yerdən qalxan buxar … dibsiz fəzanın dərinliklərinə uçub getdi. M.Hüseyn.

Синонимы

  • DİBSİZ altsız
  • DİBSİZ sonsuz — ucsuz — bucaqsız
DİBÖLÇƏN
DİDAKTİ́K

Значение слова в других словарях

ля́скнуть неуря́дливый обля́пать объеда́ние пень подго́рный подкле́йка проболтну́ться уква́шивание бро́шенка ви́це- натоми́ться понурый селянка строю хромой bulrush bunk feeder causal irade lobate monometer stulm thrust away исключительный