DİBÇƏK

is. İçinə torpaq tökülərək gül, kol və başqa bitkilər əkilən qab. Gül dibçəyi. Saxsı dibçək.
– Əhməd durub o biri otağa keçdi, hər əlində bir dibçək qayıtdı… S.Rəhimov.
Divarlar şəkillərlə bəzənmiş, pəncərələrə gül dibçəkləri düzülmüşdü. Ə.Sadıq.

DİBCİK
DİBÇƏKVARİ

Значение слова в других словарях

акселери́роваться перебинтова́ть повя́зка по́лба растеря́ть расхля́бывание Сыропу́стная неде́ля торгоу́ты голова́ пухнет подтя́гивание стаби́льный стеко́льный сы́змалу терраси́роваться томпак bad actor camel-bird pinnipedian plant setter slave-making ant theatre forces wordy видоизмениться пороховница сказительница