sif. taillé, -e, déchiqueté, -e, morcelé, -e
didik
прил. 1. кек янвай (мес. йис); 2. (тупӀаривди, кикеривди) чӀун-чӀун (гъал-гъал) авунвай, куьлуь авунвай (мес
s. tattered, torn up (to pieces)
1. DİDİK, DİDİLMİŞ (yun haqqında) 2. didik bax yırtıq I 1
прил. 1. трёпаный, раздёрганный на пряди 2. разорванный, искромсанный в клочья
sif. Didilmiş halda olan. Didik yun. Didik ət. Didik gündə