DİLCİK
сущ. гъвечӀи мез; // мециз ухшар хкис хьайи чка.
сущ. язычок 1. бот. небольшой отросток, вырост у основания пластинки листа злаковых и некоторых других растений 2
Полностью »is. Kiçik dil. // Dilə oxşar çıxıntı. Ayanın qına keçən hissəsində pərdəşəkilli dilcik adlanan çıxıntı olur
Полностью »