DOLUB-BOŞALMAQ

f.
1. Aramsız surətdə bir şeylə dolmaq və boşalmaq.
Şəhərin arvadları dəstə-dəstə hacının böyük bacısı Pərinin evinə dolub-boşalmaqda idilər. Haqverdiyev.
Həmin axşam Yunisin evi qonaqlarla dolub-boşaldı. Mir Cəlal.

2. Dərddən, qəmdən, kədərdən ağlamaq dərəcəsinə gəlmək.
DOLU-DOLU
DOLUBƏDƏN

Значение слова в других словарях