I
(Ağdam, Bərdə, Şuşa)
müvəqqəti. – Elə eryəti qoymuşam ora, indi götürəjəm (Ağdam); – Mən burda eryəti adamam, sabah çıxıf gedəjəm (Bərdə)
II
(Ağdam, Bərdə, Gədəbəy, Şuşa)
bax ervəti . – Eryəti iş görməynən mənim aram yoxdu (Ağdam); – İş tutanda eryəti tutma:nan, ürəx’dən tut (Gədəbəy)
Eryəti gəlməx’ (Şərur) – qəribə görünmək. – Kənardan baxana eryəti gə:r