EYİBSİZ

sif. Heç bir eybi, nöqsanı, qüsuru olmayan. Eyibsiz dost axtaran dostsuz qalar. ( Ata. sözü ).
Dağ başında iz olmaz; Dərə-təpə düz olmaz; Yarın boyu gödəkdir; Gözəl eyibsiz olmaz. (Bayatı).
Bir surət zahirdə nə qədər düzgün, eyibsiz və qüsursuz olsa da, onda ağlın nuru təcəlla etməsə, … o surət könülalıcı və fərəhgətirici ola bilməz. F.Köçərli.

Синонимы

  • EYİBSİZ qüsursuz — nöqsansız

Антонимы

  • EYİBSİZ EYİBSİZ – ÇİRKİN Eyibsiz dost axtaran dostsuz qalar (Ata. sözü); Başqalarının könül qapısına açar salmaq, oğurluqdan da çirkin işdir (M
EYİBLİ
EYİBSİZLİK

Значение слова в других словарях