gündüzkü
gündüzkü
прил. такой, который происходил, произошёл, проводился, состоялся и т.д. днём. Gündüzkü görüş встреча, которая состоялась днём, gündüzkü söhbət разгов
Полностью »sif. Gündüz olan; gecə deyil, gündüz baş verən. Gündüzkü əhvalat. – Elə güc gəldi ki, ona ağrılar; Gündüzkü dərdini tamam unutdu
Полностью »