İBTİLA’
ə. mübtəla olma, düçar olma; giriftar.
сущ. устар. 1. склонность, страсть к чему-л. 2. подверженность чему-л. 3. страдание, мучение
Полностью »is. [ər.] Bir şeyə xəstəlik dərəcəsində mübtəla olma; mübtəlalıq, düşkünlük. Demək, Ələkbər yoldaş yenə də Hacı xanla qumar oynamış imiş
Полностью »