i. proof, evidence; argument; ~ etmək, ~a yetirmək to prove (d.); təcrübədə ~ etmək to prove in practice; ~ olunmaq to be* proved
i. proof, evidence; argument; ~ etmək, ~a yetirmək to prove (d.); təcrübədə ~ etmək to prove in practice; ~ olunmaq to be* proved
[ər.] сущ. успат, субут; успат авун, субут авун, бинеламишун; isbat etmək (eləmək) успат авун, субут авун, успатун, субутун; isbat olmaq успат хьун, с
Полностью »\ – önə sürülən bir şeyin həqiqətini göstərməkdə izlənilən təfəkkür müddəti. Sübut etməkdə önə sürülən şey
Полностью »Ərəb sözüdür, sübut, müsbət, təsbit sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »ə. 1) sübut etmə, təsdiq etmə; 2) dəlil, sübut. İsbati-vücud özünü təsdiqləmə; iştirak etmə
Полностью »İSBAT Tez verəsən bu sözlərin isbatın; Nədəndi binası abi-həyatın? (Aşıq Ələsgər); SÜBUT (bax)
Полностью »сущ. мат. доказательство (система умозаключений, путем которых выводится новое положение). Bu teoremin bir neçə isbatı var эта теорма имеет несколько
Полностью »is. [ər.] Sübut; əsaslandırma, sübut etmə. Ey Füzuli, mən qənaət mülkünün sultanıyam; Səltənət isbatı əynimdə pəlasifəqr bəs
Полностью »