İSMƏTSİZ

sif. İsmətini itirmiş, namussuz, abırsız, həyasız, şərəfsiz, üzündə pərdə olmayan.
…Mənim sözüm budur ki, ümumiyyətlə, heç bir millətin barəsində demək olmaz ki, filan millətin övrətləri bietibar və ismətsizdir. Mol. Nəsr.
”.

Синонимы

  • İSMƏTSİZ ismətsiz bax namussuz, həyasız
  • İSMƏTSİZ namussuz — həyasız — abırsız — şərəfsiz

Антонимы

  • İSMƏTSİZ İSMƏTSİZ – NAMUSLU Mənim sözüm budur ki, ümumiyyətlə, heç bir millətin barəsində demək olmaz ki, filan millətin övrətləri bietibar və ismətsizdir (“Mo
İSMƏTLİLİK
İSMƏTSİZLİK

Значение слова в других словарях