İZİN

is. [ ər. ] İcazə, rüsxət. İzin istəmək. İzin vermək.
– Ələsgərəm, eşq oduna qalannam; İzin versən, yar, başına dolannam. Aşıq Ələsgər.
İki ay bundan qabaq naçalnikdən izin alıb getmişdim kəndimizə anamın ziyarətinə. C.Məmmədquluzadə.
Aman bacım, izin ver, gedim, görüm mən onu; Könlümün ilk dostunu. B.Vahabzadə.

Синонимы

  • İZİN İZİN [Hacı:] Mən sənin ağandan iznini alaram (Ə.Haqverdiyev); İCAZƏ Fəttah: İcazəni mən alaram (B.Bayramov); MÜSAİDƏ Qapıçı telefonla müdirdən müsaidə
  • İZİN icazə — rüsxət
İZHAR
İZİNCƏ

Значение слова в других словарях

безле́сье выряжа́ние дога́дливость нати́рка не та́к норови́ть оскрёбываться перекоря́чить перетонча́ть по угла́м подканда́льник подмета́ла светло-бу́рый срисо́вываться тюкова́ние кабали́ст ободря́ющий обсле́довать рефля́ция dipneustal forecasting stalking-horse steamed-up wreck ледниковый