KİRİMİŞCƏ

zərf Sakitcə, susmuş halda, səsini çıxarmadan, sakit-sakit, dinmədən, dinməz-söyləməz. Molla Nəsrəddin də bir tərəfdə kirimişcə oturub qulaq asırmış. “M.N.lətif.
[Koroğlu] gördü kişi kirimişcə durub maddım-maddım baxır onun üzünə. Koroğlu”.
[İlyas Adiləyə:] Sonra hərdənbir anamla görüşəndə ondan eşidirdim ki, dayım bütün günü kirimişcə gəzirdi. Ə.Məmmədxanlı.

KİRİMƏK
KİRİŞ

Значение слова в других словарях