KİŞMİR

is. [Hindistandakı Kişmir şəhərinin adından] Nazik yun və ya yarımyun parça növü.
Kişmirdən şaldı səndə; Dil deyil, baldı səndə; Mən verdiyim nişana; Yadigar qaldı səndə. (Bayatı).

// Bu parçadan olan şal, örtük.
Gümüşdən ətəklik, qızıldan tana; Başda kişmir ola, tirmə şal ola. Aşıq Bayram.

KİŞLƏMƏK
KİŞMİRİ

Значение слова в других словарях