KÜBAR

[ ər. ] sif.is.
1. Əsilzadə, aristokrat.
Mən zəngin və kübar ailələrdən çıxan qızların birisini də ağıllı görmədim. M.S.Ordubadi.
Burada Tehranın bütün kübar ailələrindən cavan kişi və qadınlara, oğlan və qızlara rast gəlmək mümkün idi… M.İbrahimov.
Şeir gəzdi dilləri, gəlib çatdı saraya; Aldı yaltaq kübarlar Zülfüqarı araya. B.Vahabzadə.

2. köhn. İncə zövqlü, incə təbiətli və davranışlı adam haqqında.
3. Özünü kütlədən ayıran, başqalarına xor baxan: təkəbbürlü, mütəkəbbir adam haqqında.

Синонимы

  • KÜBAR kübar bax zadəgan
  • KÜBAR ad-san — nəciblik — əsillik
  • KÜBAR əsilzadə — aristokrat
KÜBARANƏ

Значение слова в других словарях

догрыза́ться надклёпывать невырази́мо нежило́й позаре́з репетова́ться санте́хника что до эконо́миться брюха́тить ко́нтра окси́д перекрахма́лить сойти́ с неба на землю моча alto-relievi coma decorticator knuckle-down secund unsainted upholster догнить звякнуть эскадрилья