KƏLƏFÇƏ
сущ. 1. тупучӀ (гъал алчукун ва я алчукнавай гъал ахъаюн патал алат); 2. кӀетӀ, гъвечӀи кӀетӀ; ** kələfçəsi qarışmaq кар кӀеве гьатун, кӀеве акӀун, дарда гьатун; kələfçəsi pırtlaşıq (pırtlaq) düşmək кил. kələfi qarışmaq.
сущ. 1. клубочек, моточек 2. вертушка (инструмент для сматывания и размотки ниток, пряжи и т.п.) ◊ kələfçəsi qarışıb kimin запутался, попал в затрудни
Полностью »is. 1. İp, sap dolamaq və ya dolanmış ipi sarğıdan açmaq üçün alət; sarğac, fırlanqıc. İtirmişəm kələfçənin başını; Tapanmıram üzüyümün qaşını… Şəhriy
Полностью »