ə. 1) dilçi alim; 2) dilə məxsus olan; 3) dilə aid olan; leksik.
[ər.] прил. лексикадиз талукь тир; лексикадин, гафарин.
LÜĞƏVİ (dilç.), LEKSİK
прил. лексический (относящийся к лексике)
sif. [ər.] Lüğətə aid olan; leksik. Sözün lüğəvi mənası (sözün qrammatik mənadan fərqli olaraq adi mənası)
lüğəvi