MUJİK
\[rus.\] куьгьн. мужикӀ (1. лежбер; 2. революциядилай вилик агъайрин меце: савадсуз, авам, тербиясуз, векъи кас).
устар. I сущ. мужик: 1. krestğənin – в России до 1917 г. 2. о грубом, невежественном человеке II прил
Полностью »[rus.] köhn. 1. Kəndli. [Heydər bəy:] Naçalnik, hər belə mujik sözünə etibar edib məni bədbəxt etməyin! M
Полностью »