ə. 1) darlıq, sıxıntı, çətinlik; 2) möhtac olma; ehtiyac; 3) əsirgəmə.
ə. 1) darlıq, sıxıntı, çətinlik; 2) möhtac olma; ehtiyac; 3) əsirgəmə.
[ər.] сущ. къимиш тавун, гьайиф атун; müzayiqə etməmək (eləməmək) гьайиф татун, къимишун, авай са затӀ гуникай чугварвал тавун
Полностью »в сочет. müzayiqə etmək (eləmək): 1. отказать кому-л. в чём-л. 2. скупиться; müzayiqə etməmək (eləməmək) не жалеть чего-л
Полностью »is. [ər.] Əsirgəməmə, qıymama. [Səltənət:] Bizim fikrimiz həmişə sizin yanınızdadır. Əlimizdən gələnə nə müzayiqə! Mir Cəlal
Полностью »