MƏHVEDİCİ
прил. телеф ийидай, терг ийидай; чӀехи зиянар гудай, чукӀурдай.
sif. pernicieu//x, - se ; mortel, -le ; fatal, -e ; funeste ; meurtri||er, -ère ; destruct//eur, -rice ; destructi//f, -ve ; ~ adətlər habitudes f pl
Полностью »прил. 1. гибельный (несущий гибель, ведущий к гибели), губительный. Məhvedici zərbə гибельный удар, məhvedici fəlakət гибельная катастрофа, məhvedici
Полностью »sif. Məhv edən, yox edən, tələf edən; məhv etməyə qadir olan, dağıdıcı. Məhvedici atəş. Məhvedici təbii fəlakət
Полностью »