mələmək
mələmək
гл. 1. гьараюн, ван акъудун; мээ авун (мес. хпе, цӀегьре); муу авун (мес. кали); 2. суза авун, цӀугъун, цӀурун, шехьун; 3
Полностью »глаг. 1. блеять (издавать блеяние) 2. мычать (издавать мычание) 3. перен. реветь (громко плакать); ilan mələyən çöllər о жаркой и безводной пустыне
Полностью »f. 1. Çığırmaq, bağırmaq, səs çıxarmaq (qoyun-quzu, keçi, maral, inək və s. haqqında). Keçi mələdi. Maral mələyir
Полностью »