f. yersiz, münasibətsiz.
f. yersiz, münasibətsiz.
устар. I прил. неуместный (сказанный, сделанный не к месту, в неудобный момент). Nabəca söz неуместное слово II нареч
Полностью »sif. və zərf [fars.] köhn. Yersiz, münasibətsiz. Nabəca söz. Nabəca fikir. Nabəca hərəkət etmək. – Yox, əbəs fikirdir, xətadır bu; Nabəca, həm də narə
Полностью »