naəlac
naəlac
[fars. na... və ər. əlac] 1. кил. əlacsız 2); 2. сущ. илажсуз, язух, фагъир, гъил-кӀвач авачир кас.
Полностью »I нареч. вынужденно. Naəlac razı olmaq вынужденно согласиться, naəlac dayanmaq вынужденно остановиться II в знач
Полностью »[fars. na… və ər. əlac] 1. bax əlacsız 2-ci mənada. [İmran:] Bu gecəliyə qonaq olmağı rica etdi, naəlac qalıb razı oldum
Полностью »