1. Haldan düşmüş, cansız. Nəfəssiz düşüb qaldı.
– Dinlədilər yolu bir az nəfəssiz; Qaldılar bir qədər səmirsiz, səssiz.
Mən bu lövhələri xəstə, nəfəssiz; Seyr edərək həmən, yüyürdüm səssiz.
2. məc. Adamsız, insansız.
Demək, Ağbulaq meşəsi heç də nəfəssiz deyildi.