OFFENCE

n 1. təhqir; acılama, könlünə toxunma, inciklik, küsü; She takes offence at every remark O hər iraddan inciyir; to give ~ (to) təhqir etmək, küsdürmək, incitmək; to take ~ at incimək (nədənsə); Without offence... Xətrinizə dəyməsin...; 2. qanuna zidd hərəkət; cinayət; to commit an ~ qanuna zidd hərəkət etmək; minor / petty ~ xırda qanun pozuntusu; serious / capital ~ ciddi cinayət; 3. hərb. təcavüz; hücum; 4. id. hücum, həmlə

OFFCAST
OFFEND