OYLAQ

is.
1. Məskən, yer, meydan.
[Aşıq Cünun:] Mərd oylağı Çənlibeldi; Məhbub xanım, bizim yerlər. Koroğlu”.
Qıjıltı, gurultu tutur qulağı; Buradır köhnədən qaçaq oylağı. H.K.Sanılı.
Şairlər vətəni bizim tərəflər; Tərlanın oylağı yadıma düşdü. S.Vurğun.

// Obrazlı təşbehlərdə.
Könlüm oylağını yaxın gəzəli; Çoxları küsəndi mana, bənövşə! S.Vurğun.
Yazda, payızda, qışda gülür çəmənim, bağım; Dəmir köksümsə çoxdan vuruşlar oylağıdır. S.Rüstəm.

2. Düzənlik, geniş sahə.
Sərin olur yaylaqları yurdumun; Vardır geniş oylaqları yurdumun. Aşıq Bəylər.
Genişdir oylağı, gendir meydanı; Yenəndə çaylağa dağın dumanı. S.Vurğun.

Этимология

  • OYLAQ Bu sözün qədim yazılışı ağla (быть безлюдным, пустовать), ağlat (без­люд­ный, уединный) formalarında olub
OYKONİM
OYMA₁

Значение слова в других словарях