OYMAQ

OYMAQ I is. İcma, kənd, oba. Pristav, naçalnik gələndə kəndə; Obanı, oymağı vururlar bəndə (Aşıq Ələsgər).

OYMAQ II is. Tıxac, çarxların içərisində sürtünməni azaltmaq üçün metal borucuq və halqa.

OYMAQ III is. Üskük. İynə, oymaq, çarqat, ənlik, kirşan alan!.. – deyə bağıraraq dolaşdı (H.Nəzərli).

OY
OYNAQ
OBASTAN VİKİ
Oymaq iyesi
Oymaq iyəsi
Oymaq iyəsi — türk, monqol və altay mifologiyalarında qəbilənin və ya tayfanın qoruyucu ruhu. Oymaq iyəsi və ya Oyu (Oyuv, ​​Uyıv) iyəsi olaraq da bilinər. Bəzən Uruk (Uruğ, Urıv) iyəsi təbiri də bənzər bir məna ifadə etmək üçün istifadə edilir. Monqollar Aymag Ezen olaraq bilərlər. Hər tayfanın fərqli bir qoruyucu ruhu vardır. Türklərdə ailə və sülalə kimi alt birimleden sonra ictimai təşkilatlanmanın ilk mərhələsi oymaqlardır. Türklərdə bir çox boyun və ya oymağın qurucusu olan və öz adını daşıyan bir atası vardır. Bu ata ümumiyyətlə o boyun və ya oymağın qoruyucusu olaraq qəbul görər. Məsələn: Qazax Xan: Qazaxların atası olaraq qəbul edilir. Qıpçaq (Qıfçax) Xan: Qıpçaq boyunun atasıdır.

Значение слова в других словарях