OĞULLUQ

сущ. 1. хвавал; эвледвал; oğulluq etmək хвавал авун; // хвавилин (мес. буржи); 2. тахай хва; oğulluğa götürmək хвавиле къачун (кьабулун).
OĞUL-UŞAQ
OĞULSUZ

Значение слова в других словарях