PEYMANƏ

is. [ fars. ] klas.
1. Qədəh, piyalə.
Sındırma qəlbini peymanə kimi. M.Rahim.

2. məc. Çaxır, şərab mənasında.
Qara gözlər süzülüb sərməst olur peymanədən; Ahu tək hərdən dönüb baxmağı öldürdü məni. M.P.Vaqif.
Təğafül etməsin, işrət çağıdır; İçilir hər yerdə peymanə, gəlsin. Q.Zakir.

Синонимы

  • PEYMANƏ peymanə bax 1. piyalə; 2. çaxır
PEYMAN
PEYRƏVİ

Значение слова в других словарях