[ yun. ]
1. Nəzəri biliyin əhəmiyyətini qiymətləndirməyərək, praktik fəaliyyətə üstünlük vermə.
2. Bir şeyə işgüzar münasibət.
// İşləri öz xeyrinə qura bilmə bacarığı.
[yun.] практицизм (1. кардив практикадин рекьелди эгечӀун; 2. кар алакьун; крар вичин хийирдиз туькӀуьриз хьунин алакьун)
Полностью »сущ. практицизм: 1. предпочтение, отдаваемое практической деятельности при недооценке значения теории 2
Полностью »